BODYLOVE Update

Omdat ik iets wilde veranderen. Ik wilde deel uitmaken van iets groters en helpen een verschil te maken.

Omdat ik niet het gevoel had dat er in het openbaar genoeg wordt gesproken over zelfliefde en lichaamsacceptatie. En natuurlijk ook om persoonlijke redenen: om het taboe van jezelf verstoppen te doorbreken.

Omdat ik als vrouw met allesbehalve standaardmaten weet wat het betekent om beoordeeld en veroordeeld te worden. Ik vond, en vind het nog steeds een geweldige manier om dit onder de aandacht te brengen.

Omdat ik gezien wilde worden. Omdat ik vroeger nooit werd gezien.

Omdat ik ooit online beledigd ben door een man. Ik wilde een statement maken.

Omdat dat de boodschap is die ik aan mij dochters wil meegeven: hoe je vanbinnen bent maakt je perfect, niet hoe je lichaam eruitziet. Maar dat betekent natuurlijk niet dat je je lichaam geen aandacht moet geven.Omdat het iets unieks en geweldigs was. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik als tiener worstelde met overgewicht en gepest werd. Het had me heel erg geholpen als iemand in die tijd voor me was opgekomen. Dat doe ik daarom nu graag voor anderen door mee te lopen met de BODYLOVE-walk!

Omdat ik kort daarvoor de diagnose kanker kreeg en mezelf wilde bewijzen dat het leven nog lang niet voorbij is. Het begint nog maar net.Gewoon om te laten zien hoe verschillend lichamen kunnen zijn. En hoe belangrijk het is om verschillende lichamen vertegenwoordigd te zien in de media. Zowel voor de mensen nu als voor de komende generaties.

Omdat er in de media en in de mode volop wordt geadverteerd met geïdealiseerde lichamen en personen. De realiteit en de authenticiteit van normale lichamen is bijna nergens te bekennen. Je lichaam accepteren en je individuele schoonheid ontdekken wordt ons op deze manier behoorlijk moeilijk gemaakt. Daarom is het dringend nodig hier aandacht aan te besteden. Niet alleen tijdens de BODYLOVE-walk, maar elke dag.

De BODYLOVE-walk heeft me niet veranderd. Het bevestigde eerder wat ik al geloofde: het is oké om anders te zijn. Het is oké om van jezelf te houden zoals je bent.

Het voelde als een droom die uitkwam. Toen ik 7 of 8 jaar oud was, zei ik op school dat ik ooit model wilde worden. Ik was dik en sommige kinderen lachten me uit. Ik kon me mijn uitspraak niet meer herinneren totdat de campagne BODYLOVE online verscheen. Mijn meester van vroeger had contact met me opgenomen om te zeggen: "Ik wist dat het je zou lukken!" Do you know when you complete a level? So... Level up! I started to empowering.

Deze ervaring heeft niet alleen mijn zelfbewustzijn verbeterd, maar heeft me ook gesterkt in mijn empathie en begrip voor andere mensen en hun levensverhalen. De boodschap om jezelf te zijn en je niks aan te trekken van de mening van anderen over je uiterlijk, draag ik tot op de dag van vandaag bij me en daar ben ik erg dankbaar voor.

Ik geef gewoon niet op. Wat mensen ook van me denken en over me zeggen, mij krijgen ze niet klein. Ik leef mijn leven en dat is voor mij het enige dat telt.

Wat voor mij in ieder geval compleet veranderd is, is dat ik mijn schaamte kon overwinnen. Ik durfde niet naar het zwembad en naar andere plekken waar je in badkleding rondloopt. Ik heb me jarenlang niet durven laten zien. Na de BODYLOVE-walk deed ik het weer. Silvana heeft ons met deze campagne een stem gegeven. Ze heeft me geleerd om zelfverzekerd te zijn, volop van het leven te genieten en mezelf niet meer te verstoppen. Ik accepteer mijn lichaam, ik ben dankbaar voor mijn lichaam, ik hou van mijn lichaam.

It was very empowering, not only for myself, but to see other women and men with bodies that society has labeled as "bad" be celebrated in unity and solidarity. I’ve been a body positivity and disability activist for many years now, so it deeply aligned with my personal brand and mission.

Ik was als klein meisje dik. Ik werd gepest omdat ik dik - en volgens de pesters daarom lelijk - was. Maar dat is natuurlijk onzin: alle mensen zijn mooi zoals ze zijn. Dat heb ik me eigen gemaakt met BODYLOVE en vooral dankzij Silvana. Zij geeft je altijd het gevoel dat je de mooiste persoon ter wereld bent. Hoe vaker je met haar omgaat en hoe vaker je met haar werkt, hoe meer dit gevoel aan je blijft plakken. Op een gegeven moment ga je er ook echt in geloven. Dan realiseer je je dat je eigenlijk altijd al mooi bent geweest. Er is gewoon iemand als Silvana nodig om dat te beseffen.

Ik ben meer gaan letten op waar mensen op gediscrimineerd worden. Ik realiseer me dat niet alleen mensen die te dik zijn gediscrimineerd worden, maar ook mensen die te dun zijn. Dat heeft mijn kijk op de dingen wel een beetje veranderd. Ik merk bodyshaming nu eerder op.

Deze walk heeft me veel zelfverzekerder gemaakt. En ik merkte al snel dat ik er niet alleen voorsta.

Ik zie dat er verschillende dingen zijn veranderd. Er is meer aandacht voor verschillende soorten mensen in de media. Daarnaast doet het bewust worden van vooroordelen zoals 'dikke mensen zijn lui en eten ongezond' wonderen en verandert het de kijk op mensen met overgewicht. Er komt ook steeds meer kleurrijke kleding voor mensen met overgewicht op de markt.

De samenleving is intussen opener geworden. Maar als je niet binnen de geldende norm valt, krijg je nog veel te verduren. Er is dus nog veel werk aan de winkel rondom thema's als diversiteit, lichaamsbewustzijn en acceptatie.

Ik zou willen dat elke lichaamsvorm vertegenwoordigd is en op een gegeven moment als normaal wordt beschouwd in onze samenleving. We zijn namelijk allemaal verschillend, en dat is maar goed ook.

Op maatschappelijk gebied denk ik dat alle vrouwen- en mannenlichamen nog meer genormaliseerd mogen worden. En dat nog duidelijker moet worden dat elk lichaam mooi is: met cellulite, met littekens, met spieren, zonder spieren. Dik, dun, groot, klein, zwanger of in een rolstoel: elk lichaam is mooi!

We still have a long way against the fat shaming. But other time, that’s the start to make a difference, like not talking about the bodies of anyone else – or criticizing so hard, or judging.

Zolang we meer schoonheid toeschrijven aan een aantrekkelijk lichaam dan aan een hartverwarmend karakter, hebben we nog lang niet de positieve instelling die we nodig hebben.

Ik zou willen dat nog veel meer mensen die niet passen in het huidige schoonheidsideaal opstaan en een rolmodel zijn voor anderen.

Ik denk dat we veel harder moeten werken om ervoor te zorgen dat toleratie niet langer een trendbeweging is. Tolerantie is geen trend, maar een denkbeeld.

Iedereen die zich net als Silvana vol overgave inzet voor bodypositivity is goed bezig! Maar er moet nog zoveel gebeuren in onze samenleving voordat het wordt zoals het hoort. Alle mensen zijn goed zoals ze zijn!